Wow Sinyali

Wow Sinyali

Ünlü gökbilimci Carl Sagan ve uzayda akıllı yaşam olasılığı konusundaki formülün sahibi Frank Drake tarafından tasarlananuzaylılara ilk mesajımız, 1972 ve 1973’te Pioneer 10 ve Pioneer 11 uzay araçlarıyla gönderildi. Mesajlar, üzerlerine bir erkek ve bir kadın figürüyle birlikte Güneş Sistemi’nde yerimizi gösteren semboller ve doğru yola işaret eden bir düzine kadar atarcanın işaretlenmiş olduğu birbirinin eşi 2 metal plaka şeklindeydi. Ayrıca bir hidrojen atomunu ve elektronunun spin tersinmesini gösteren semboller de içeriyordu. Bunun önemi, tersinme sırasında 21 santimetre dalga boyunda radyo dalgaları yayınlanması ve hidrojen evrendeki en bol element olduğundan bu radyo dalgalarının uzayın her yerinde görülmesiydi. Amaç, uygarlığımızın en azından bunu bilecek kadar akıllı olduğunu olası uzaylılara göstermekti. Bu ilk mesaj, sıradan bir insanın görünce anlayabileceği tek mesajdı; fakat sonradan eleştirilmesinin nedeni de uzaylı yerine insan algısına hitap ediyor olmasıydı.

O zamandan bu yana Active SETI, ya da ünlü Rus radyo gökbilimcisi ve önde gelen uzaylı avcılarından Aleksandr Zaitsev’in koyduğu isimle METI (Messagıng to the Extra-Terrestrial Intelligence – Uzaylı Uygarlıklara Mesaj) şemsiyesi altında birbirleriyle daha gevşek bağlantıda “uzaylıya mesaj” grupları, olası dünyadışı uygarlıklarla temas için birçok girişimde bulundular. Bunlar arasında, Kırım’daki Yevpatoria Gezegen Radarı adlı radyo teleskopla gönderilen “Kozmik Çağrı”lar da bulunuyor. Bir başka Zaitsev girişimi olan “ETI’ye (Dünya dışı akıllı varlıklara) Teenage Çağrısı” bir elektronik müzik kaydı içerirken, NASA bir Beatles parçası gönderdi ki, bunların o kılı 40 yararak bilgisayar dilinde hazırlananlardan daha iyi bir iletişim aracı olduğu savunulabilir! Bu (bilgisayarca) mesajlarda görünense, bir grid üstünde değişik kombinasyonlarda kümelenmiş karelerden oluşan ve anlamları, afallamış biz Dünyalılara uzmanlarca ancak sayfalar dolusu açıklamayla anlatılabilen satırlar ve dijitalleştirilmiş bir insan şekli (tanınabilen biricik sembol).

Kimi mesajlarsa, insanların kullandığı harflerin anlamlarını, hangi seslere karşılık geldiklerini, bunların hangi sözcükler oluşturduğunu ve bu sözcüklerin değişik dillerde ne anlama geldiklerini çözmenin ileri uygarlıklar için çocuk oyuncağı olacağı beklentisiyle sıradan halk tarafından günlük dilde de gönderildi.

2012’de Arecibo radyo teleskopu, “Wow sinyali” diye adlandırılan güçlü; fakat tekrarlanmamış bir mesaja “cevap” olarak Yay (Sagittarius) Takımyıldızı bölgesine 10.000 twitter mesajı gönderdi. (21 santimetre) hidrojen çizgisiyle neredeyse aynı frekanstaki sinyal, cevaptan 35 yıl önce, Ohio Eyalet Üniversitesi’nin “Büyük Kulak” adlı radyo teleskopunun gökyüzünü taradığı 72 saniye içinde kaydedilmişti. Sonraki taramalardaysa sinyale bir daha rastlanmamıştı.[1]

Wow sinyali, 15 Ağustos 1977'de SETI projesi kapsamında uzaydan tespit edilen radyo sinyali. Sadece 72 saniye süren sinyal, Dr. Jerry R. Ehman tarafından Ohio Devlet Üniversitesi'ne ait Big Ear (Büyük Kulak) radyoteleskopunda dar bantlı bir radyo sinyali olarak tespit edildi. Sinyal, dünya dışı, hatta güneş sistemi dışı kökenli sinyallerden beklenen tüm özelliklere uyuyordu.[2]



Dünya’dan 120 ışık yılı uzakta bulunan Yay Takım Yıldızı’ndan gelen Wow! sinyali, adından da anlaşılabileceği gibi hayret ifadesi olan Wow! (Vay be!) anlamına geliyor. 72 saniye süren bu sinyalin insan yapımı hiçbir uydudan ya da cihazdan gelmediği anlaşıldığındaysa tarihin en büyük gizemlerinden bir tanesi oluşmuş oldu.[3]

Sinyal anlamsız seslerden oluşsa da uzayda böyle bir radyo sinyalinin kendi kendine oluşma olasılığı olmadığı için dünya dışı varlıkların olduğuna dair kanıt olduğu iddia edilmektedir.[4]

Sinyalin yıldızlararası sinyallerden beklenen özelliklere tamı tamına uymasına şaşıran Ehman, bilgisayar çıktısındaki izini daire içine almış, sayfa kenarına "Wow!" (İngilizce hayret ünlemi, "vay be!" ) yazdı. Bu ünlem, daha sonra sinyalin adı haline geldi.[2]

Sinyal, herhangi bir pulsardan ya da kuasardan gelebilecek doğal radyo yayılımlarına benzemiyordu. İncelendiğinde Wow sinyali yapay bir yayının göstermesi beklenilen özellikleri gösteriyordu. Ölçümlerin yapıldığı Big Ear teleskobu, 50 ayrı radyo kanalı kullanan bir alıcıya sahipti; fakat Wow sinyali, sadece 1 tek frekansın alıcısından duyulabiliyordu ve üstünde diğer radyo kanallarından kaynaklanan hiçbir gürültü bulunmuyordu. Eğer ki doğal bir yayın olsaydı, mesela bir pulsardan kaynaklanan, diğer bütün frekanslardan da veri kaydedilmesi gerekiyordu. Sinyal, yapay bir kaynaktan yayılması olası bir şekilde dar ve yoğunlaştırılmış bir profil çiziyordu.

Ayrıca 72 saniye içerisinde, sinyal inişler ve çıkışlar gösteriyordu. Gökyüzünü tarayan teleskop, sinyalin kaynağına yaklaşırken radyo dalgasının yoğunluğunun artması; uzaklaşırken de azalması bekleniyordu. Yay takımyıldızı doğrultusundan gelen Wow sinyali de aynen bu özelliği gösteriyordu, yani uzayda bir noktadan geliyordu ve geldiği nokta sıcak-soğuk oynarken olduğu gibi frekans yoğunluğuna göre belirlenebiliyordu. Bu durum, sinyalin herhangi bir bilgisayar hatasından kaynaklanma olasılığını, tamamen olmasa da büyük ölçüde ortadan kaldırmaktaydı.[5]

Dünya’dan gönderilecek bir uzay aracı ışık hızında hareket etse bile ( teoride mümkün değildir) 120 yılda sinyalin geldiği noktaya ulaşabilecekti. Oradan sinyali göndermesi ve sinyalin Dünya’ya ulaşması da 120 yıl daha sürecek, toplamda 240 yıl alacaktı. 240 yıl önce Dünya’da uzay aracı yapacak ve fırlatacak teknoloji bulunmadığından sinyalin insan yapımı olması imkansız hale geliyor.

Dalganın nasıl geldiği hakkında kuramlarmevcut olsa da, hiçbiri bilimsel açıdan tatmin edici kanıtlara sahip değil. Birçok bilim insanı sinyalin Dünya dışı, kısmen gelişmiş bir canlı tarafından oluşturulduğunu düşünüyor. Sinyalin geldiği bölgeyle ilgili çalışmalar hala devam ediyor.[3]

Öte yandan Pennsylvania Eyalet Üniversitesi doktora sonrası araştırmacısı Jacob Haqq-Misra ve (artık yaşamayan) işadamı Pierre Fabre, 2013’te Lone Signal adlı bir organizasyon başlatarak uzay meraklılarını, Çoban (Boötes) Takımyıldızı bölgesinde 17.6 ışık yılı uzaklıkta, bir gezegen sistemine sahip olabilecek bir kırmızı cüce yıldız olarak varlığını ileri sürdükleri Gliese 526 adlı bir yıldıza twitter usulü 144- kelimelik mesajlar göndermeye çağırdılar. Ekip, bu projeyle dünyanın çeşitli yerlerinde bir radyo teleskoplar ağı kurmaya harcanacak 100.000.000$ gelir elde etmeyi umuyor. California’da Carmel kasabasında Jamesburg Yer İstasyonu adlı, yeniden devreye alınan bir radyoteloskopla gönderilen mesajlar 2031’de hedeflerine ulaşacaklar.[1]

Grafiğinin Yorumu

Bilgisayar çıktısında; çember içine alınan kod 6EQUJ5, sinyal şiddetinin varyasyonunu tanımlamaktadır. Bir boşluk 0 ile 0.999 arasında yoğunluğu gösterir, 1-9 sayıları, uygun sayılı şiddetleri ifade eder (1.000'den 9.999. 'e..). 10.0’ın şiddetleri çıktıda ifade edildiği gibidir; ‘A’ 10.0 ve 10.999.'in arasında, ‘B' 11.0 ve 11.999 arasında şiddetlere uyar. ‘U’ değeri (30.0-30.999 arasında bir yoğunluk) teleskop tarafından algılanan en yüksek değerdi. Bu durumda şiddet, gürültünün, az önce o bant için birbirine bağımlı sinyal gürültü oranıdır.

Sinyalin bant genişliği en az 10kHz’dir (Çıktıdaki her sütun 10kHz’lik bir kanala karşılık gelmektedir. Sinyal sadece tek bir sütunda bulunmaktadır). Bu yüzden iki farklı frekans değeri verilmiştir: 1420.356 MHz. (J. D. Kraus) ve 1420.456 MHz. (J. R. Ehman).[6]

Teknik Ayrıntılar

Daire içine alınan "6EQUJ5" kodu, sinyalin yoğunluk değişimini göstermektedir. Boşluk 0 ila 0,999 arası yoğunluğu, 1 ila 9 rakamları kendilerine karşılık gelen 1,000-9,999 arası yoğunlukları, harflerse bunun üstündeki yoğunlukları (A=10,000-10,999, B=11,000-11,999, vs.) göstermektedir. "U" değeri, bu teleskopla tespit edilen en yüksek yoğunluktur (30,000-30,999 arası). Buradaki "yoğunluk", bir birimi değil, sinyal/parazit oranını verir. Parazit, belli bir bantta geçen birkaç dakika içinde tespit edilen miktarın ortalaması olarak ölçülür.

Sinyalin bant genişliği 10 kHz'in altındadır (çıktıdaki her sütun 10 kHz. genişliğinde bir kanala tekabül etmekte olup, sinyal sadece tek bir sütunda görülmektedir). Frekans olarak 1420,356 MHz. (J. D. Kraus) ve 1420,456 MHz. (J. R. Ehman) değerleri öne sürülmüştür. Bu değerlerin her ikisi de 1420,405 MHz'deki hidrojen hattına yakındır. 2 eşlek konsayısı öne sürülmüştür:

Bahar açısı = 19s22d22s ± 5s
Bahar açısı = 19s25d12s ± 5s
Yükselim (her 2 konsayı için) = -27°03´ ± 20´ (tarih başı B1950.0).

Gökyüzünün bu yöresi, Yay Takımyıldızı'nda, 5. kadirden yıldız Chi-1 Sagittarii'nin yaklaşık 2,5° güneyinde yer alır.

Big Ear teleskopu sabitti ve gökyüzünü taramak için dünyanın ekseni etrafındaki dönüşünü kullanıyordu. Dünyanın dönüş hızında, Big Ear'ın gözlem penceresinin genişliği dikkate alındığında, teleskop gökyüzündeki belli bir noktayı tam olarak 72 saniye boyunca tarayabilmekteydi. Bu yüzden de bir dünyadışı sinyalin 72 saniye sürmesi beklenirdi, sinyal ilk 36 saniye boyunca güçlenmeli, daha sonra zayıflamalıydı-bu süreler, Wow sinyalinin süresiyle tamamen örtüşür.

Dolayısıyla, Wow! sinyalinin gerek uzunluğu, gerekse süresi, dünya dışı bir kaynağa işaret etmektedir.[2]

Sinyali Tekrar Bulmak İçin Yapılan Aramalar

Big Ear teleskopu, gökyüzünü 2 antenle taramaktaydı. Devamlılığı olan bir sinyalin 3 dakika sonra 2. kez tespit edilmesi gerekirdi. Wow sinyaliyse sadece bir kez tespit edilmiştir. Ehman, bir ay sonra sinyali tekrar yakalamak için çalışmış, ancak başarılı olamamıştır.

1987 ve 1989'da Robert Gray Oak Ridge Rasathanesi'nde sinyali araştırmış, ancak bulamamıştır. Gray, sinyali aramak için 1995 ve 1996'da Big Ear'dan çok daha güçlü olan Very Large Array'i de kullanmış ve yine başarılı olamamıştır. Gray, son olarak 1999'da Tasmanya Üniversitesi'nin 26 metrelik radyo teleskopuyla araştırma yapmıştır. Gökyüzünün o yöresinde 14'er saatlik altı gözlem yapılmış, ancak Wow sinyaline benzer bir şey görülmemiştir.[2]

Sinyalin Kaynağı

Wow'un daha zayıf bir sinyalin yıldızlararası titremesi sonucu güçlenmiş hali olduğu-yıldızların ışıklarının titreşmesi benzeri-öne sürülmüştür. Bu sav, sinyalin yapay bir kaynaktan gelme ihtimalini ortadan kaldırmaz. Fakat Very Large Array gibi güçlü bir teleskop sistemi bile sinyali tespit edememiştir. Ayrıca, Very Large Array'in tespit edemediği bir sinyali, yıldızlararası titreşim nedeniyle Big Ear'ın tespit edebilme olasılığı düşüktür.

Diğer bir sav, sinyalin bir tür yıldızlararası döner fenerden kaynaklandığı ya da frekansının sürekli değiştiğidir.

Ehman, sinyalin dünyadışı kökenli olduğu konusunda şüphelerini dile getirmiştir: "50 kere baktığımıza göre onu bir kez daha görebilmeliydik. Bana öyle geliyor ki, bu, dünyadan kaynaklanan bir sinyalin uzayda bir enkaz parçası tarafından geri yansıtılmış haliydi."

Fakat daha sonra Ehman bu şüpheci tutumunu değiştirmiştir. Gerçekten de araştırmalar dünya kaynaklı bir sinyalin uzaydan geri yansıma ihtimalinin düşüklüğüne işaret etmektedir. Çünkü 72 saniye süren böyle bir sinyali açıklamak için, uzaydaki yansıtıcının pek de gerçekçi olmayan kimi özelliklere sahip olması gerekecektir. Ayrıca 1420 MHz. frekansı, dünyadaki telsiz vericileri için yasak bölgedir. Ehman, yakın zamandaki yazılarında "az miktarda veriden büyük sonuçlar çıkarmamak gerektiğini" belirtmiştir.[2]

İnsan Geninde Uzaylı Mesajı

Kazakistan El Farabi Ulusal Üniversitesi’nden fizikçi VLadimir shCherbak ve Fesenkov Astrofizik Enstitüsü’nden Maxim Makukov geçtiğimiz yıl tüm dünyayı şaşırtan bir duyuru yaptılar.

Bu 2 bilim insanına göre, evrende yalnız olup olmadığımız sorusunun cevabına sandığımızdan çok daha yakınız. Hatta bu cevap hücrelerimize kazınmış. scCherbak ve Makukov, genetik kodlarımızda antik uzaylı atalarımız tarafından yazılmış gizli bir mesaj olduğunu iddia ediyorlar ve buna “biyolojik SETI” adını veriyorlar. SETI, bilindiği üzere dünya dışı akıllı yaşam arayışının simgesi. Kazakistan Bilim ve Eğitim Bakanlığı’nca finanse edilen çalışmalarının ismini de yine 1977’de SETI tarafından alınan ve nereden geldiği hala anlaşılamamış olan “Wow!” sinyalinden geliyor; Dünyadışı Genetik Koddaki “Wow!”Sinyali (The “Wow!” Signal of The Terrestrial Genetic Code).

SETI, zeki varlıkların izini sürmeye devam ederken bu 2 Kazak bilim insanı aradığımız cevapların burnumuzun ucunda olduğunu söylüyor. Çalışmalarında yer aldığı şekliyle özetleyecek olursak;

“Dünyadaki genomik DNA biyolojik olmayan bilgiyi de içeriyor. Bu bilginin kapasitesi sınırlı olsa da gürültü bağışıklığı açısından oldukça kuvvetli. Üstelik bu kod, bir kere sabitlenince kozmolojik zaman ölçeklerinde hiç değişmeden kalabiliyor. Bu yüzden de zeki bir imzayla; yani olağanüstü düzeyde güvenilirliği olan bir bilgi depolama birimiyle karşı karşıyayız.” [7]

Kaynaklar

[1] Raşit Gürdilek, "Uzayda Facebook Hesabı İçin Erken Mi?",https://kurious.ku.edu.tr/sites/kurious.ku.edu.tr/files/uzaylilara_hazir_degiliz_-_gokbilim_-_psikoloj_i-_pdf.pdf
[2] tr.wikipedia.org/wiki/Wow!_sinyali
[3] moderndergi.net/wow-sinyalinin-cozulemeyen-sirri/
[4] alkislarlayasiyorum.com/icerik/212221/wow-sinyali-ilk-dunya-disi-radyo-sinyali
[5] cepeçevre.com/38- yildir-gizemini-koruyan-wow-sinyali/
[6] calisgentr.blogspot.com.tr/2013/12/wow-sinyali.html
[7] galaksitaksi.tumblr.com/post/90057543565/insan-geninde-uzayli-mesaji

Uzaylıların Geçmişteki Kanıtları

Uzaylıların Geçmişteki Kanıtları

Geleceği Gören Harita

Coğrafya ve harita uzmanı ünlü Türk denizci Piri Reis'in 1513'te çizdiği Afrika, Amerika ve Güney Kutbu'nu gösteren harita, ortaya çıkarıldığı 1929 yılında ortalığı karıştırdı. Çünkü Güney Kutbu'nun keşfi, haritanın çizilmesinden çok sonra, yani 1818'de gerçekleşmişti. Dahası, Piri Reis'in haritası, kıtanın buz altında kalmış sahil kesimlerini de gösteriyordu. Ancak kıta üzerindeki buzlar, haritanın çizilmesinden tam 6 bin yıl önce erimişti.

2000 Yıllık Pil

Alman arkeolog Wilhelm König tarafından 1938'de Irak'ın başkenti Bağdat'ın yakınlarında bulunan 2 bin yıllık pil, bilim adamlarını şaşkına düşürdü. Konig, 13 santimetre boyundaki toprak bir kabin içine monte edilmiş bir bakir silindir, onun etrafındaki demir çubuk ve testinin ağzını kapatan asfalttan oluşan bu nesneyi "dünyanın en eski pili" olarak tanımladı. Pilin 2 volt enerji ürettiği saptanırken, 1800'lü yularda modern pili icat eden Alessandro Volta adli İtalyan kontunun da şöhretine gölge düştü.

Bir Nevi Bilgisayar

1900 yılında Girit açıklarındaki bir batıkta araştırma yapan bilim adamları ilginç bir cisme rastladı. Tahta bir muhafazanın içine yerleştirilmiş bir dizi bronz dişliden oluşan bu garip nesnenin kasası, yüzeye çıkarıldığı anda dağıldı ve cihazın içindeki karmaşık yapı ortaya çıktı. Yapılan çalışmaların ardından, bu aygıtın Ay, Güneş ve diğer gezegenlerin konumlarını hesaplamak ve istendiği anda bunların pozisyonlarına yönelik tahminlerde bulunmak için geliştirildiği anlaşıldı.

Gizemli Kuru Kafa

Maya dönemine ait 1000 yıllık bu kristal kuru kafa, tek bir blok kristal üzerine oyma olarak yapılmış. Nasıl yapıldığı hala anlaşılamayan kuru kafanın altından tutulan ışık, doğrudan göz çukurundan yansıyor. Bu teknolojinin bugün bile mümkün olmadığı söyleniyor.

Alüminyumdan Kemer Tokası

M.S. 300'lü yıllarda ölen Çinli general Çou Çou'nun mezarında 1956 yılında bulunan kemerin tokası, yüzde 85 oranında alüminyumdan yapılmış. Ama doğada sadece bileşik olarak bulunan alüminyumun diğer maddelerden ayrıştırılarak tek bir madde olarak kullanılabilmesi ilk kez 19. yüzyılda mümkün olmuştu.

1000 Yılda Yapılan Kent

Pasifik Okyanusu'ndaki Mikronezya adası yakınlarına kurulu antik Nan Madol kentinin inşası, M.Ö 200'de başladı ve 1000 yıl sürdü. 250 milyon tonluk dev bazalt bloklar kullanılarak yapılan bu kent, 100 yapay adayı kanallarla birbirine bağlıyor. Bu kadar bazaltın bölgeye nasıl getirildiği ise hâlâ sır.

Uzaylılara İniş Pisti

Peru'nun Pampa sahilindeki 450 kilometrekarelik alan üzerine çizili motifler, M.Ö. 300 ve M.S. 600 arasındaki dönemi kapsayan hayvan ve bitki şekillerini resmediyor. Nazca medeniyeti tarafından yapıldığı düşünülen bu garip motiflerin, uzaylılar için bir iniş pisti vazifesi gördüğü öne sürülüyor.

Concorde'nin Atası

M.Ö 200'de yapıldığı sanılan bu nesne, 1898 yılında Mısır'da bir lahitte bulundu. Ancak gerçek uçaklar icat edilene kadar ne olduğu konusunda kimse bir fikir beyan edememişti. 1972'de arkeolog Halil Mesiha bunun bir model uçak olduğunu, mükemmel bir aerodinamiğinin bulunduğunu ve kanatlarının Concorde'u andırdığını iddia etti.

Çekicin Sırrı

Tahta sap ve demir tokmaktan oluşan bu çekiç, 1936'da Teksas'ta 400-500 milyon yıllık bir kayanın içine gömülü olarak bulundu. Modern bir aletin tarih öncesi bir kaya kütlesinin içine nasıl girdiği bir yana, çekiçte kullanılan demirin günümüz demirlerinden bile saf olması bilim adamlarını hayrete düşürdü.

Harçsız Taş Set

Peru'nun Cusco bölgesindeki bir İnka kalesinin etrafını 360 metre boyunca zikzak yaparak saran 9 metrelik setlerin yapımında, tanesi 300 tona varan kireçtaşı blokları kullanılmış. Ancak hiç harç kullanılmamasına rağmen bu kayalar, arasına bıçak bile sokulamayacak kadar mükemmel yerleştirilmiş

UFO'larla İlgili Gizli Projeler

UFO'larla İlgili Gizli Projeler

Bluebook Projesi

11 Eylül 1951'de, Yüzbaşı Edward J. Ruppelt, Grudge Projesi'nin başına getirildi. Bir ay sonra, Proje Grudge II adıyla yeni bir girişim başlatıldı ve projenin raporlama prosedürü, biçimi gibi yönleri yeniden organize edildi. Bir danışmanlık firması olan Batelle Hafıza Enstitüsü'nden, o güne kadar toplanan UFO raporlarını üzerinde istatistik bir çalışma yapması istendi. Mart 1952'de Grudge II, BLUE BOOK PROJESİ adıyla halka açıldı ve bunu takip eden 17 sene boyunca Hava Kuvvetleri'nin resmi UFO araştırma programı olarak kaldı. 

Blue Book'un görevi Sign ve Grudge'den tamamen farklıydı. Blue Book'un oynayacağı rol, 1952'de CIA tarafından düzenlenen bir panelde kararlaştırıldı. Robertson Paneli olarak da bilinen bu “UFO Konulu Bilimsel Danışma Paneli”nde UFO'ların dünya dışından gelip gelmediği ya da ulusal güvenliği tehdit edici bir yanlarının olup olmadığıyla ilgili kesin bir kanıt sunulamamasına rağmen, katılımcılar UFO raporlarının ulusal güvenlik açısından potansiyel tehlike arz ettiğine karar verdiler. 

Eğer Amerikan vatandaşları gökyüzünün güvenliği konusunda endişe taşıyorlarsa ve tanımlanamayan bir gök aracı istediğinde ABD hava sahasına dalıp ardından durdurulamadan ya da tanımlanamadan yoluna devam ediyorsa, bu, Amerika'nın dünya üzerindeki düşmanlarının kendi çıkarlarına kullanabilecekleri bir korku ortamı yaratabilirdi. Ayrıca, ABD'ye bir hava saldırısı yapılması durumunda, UFO raporları bildirimi nedeniyle sık sık tıkanan iletişim hatları, ulusal savunma için büyük önem taşıyacaktı. Bu kaygılardan dolayı, Robertson Paneli'nde halkın iyiliği için UFO olaylarının yalanlanmasına karar verildi. Bu Blue Book Projesi'nin oynamak zorunda olduğu bir roldü. 

Yüzbaşı Ruppelt gibi bazı Blue Book liderleri, UFO problemine gerçekten de ilgi duyuyor ve kendilerine gönderilen olayları çözmek için büyük çaba harcıyorlardı. Yine de gözlemlere çoğu kez basit ve basma kalıp açıklamalar getirilmekteydi. Bu açıklamalar, dikkatlice yapılan araştırmalarla çürütüldüğünde ise, halkın Blue Book araştırmacılarının dürüstlüğüne ve zekasına olan inancı büyük ölçüde zarar görüyordu. 

Hava Olayları Ulusal Araştırma Komitesi'nden Donald Keyhoe ve diğerleri, Hava Kuvvetlerinin UFO'larla ilgili gerçekleri örtbas ettiğini ve halktan gizlediğini duyurmaya başlayınca, UFO tartışmalarını takip eden insanlar için sadece iki olasılık kaldı: Blue Book araştırmacıları fazla zeki değillerdi ve tembellerdi, ya da hükümetin gizlediği bir şeyler vardı. 

Blue Book Projesi devam ettiği süre içinde proje birimine toplam 12.618 UFO raporu bildirilmiştir. Bunların yüzde 18'i (701 olay) kayıtlara ‘tanımlanamaz' olarak geçmiştir. Bu olayların yarıya yakını, yalnızca, ABD tarihindeki en şiddetli UFO dalgasını yaşandığı 1952 yılında bildirilen raporlardan oluşmaktadır.

Grudge Projesi

11 Şubat 1949'da, Sign Projesi GRUDGE adı altında yeniden hayata geçirilmiştir. Sign Projesinin gizli olarak sınıflandırılan en son raporu bir uyuşmama mutabakatıydı. Bazı Hava Kuvvetleri araştırmacıları, UFO'lardan bazılarının dünya dışından gelen uzay araçları olduğunu açıkça söylerken, diğer Sign yetkilileri, ortada bu tür bir sonuca varılmasına yol açacak bir kanıt olmadığına işaret etmekteydiler.

Grudge ekibi Sign'e göre farklı bir yol izlemekteydi. Kendilerine bildirilen tüm UFO raporlarını açıklamaya çalışmaktaydılar. Bu ayrıntılı bakış açısı daha sonra yürütülecek program olan Blue Book Projesi'ne problemli bir örnek oluşturmaktaydı.

Saturday Evening Post muhabiri Sidney Shalet, 30 Nisan 1949'da Hava Kuvvetleri'nin "uçan daireler"le ilgili çalışması hakkında bir makale yazmıştır. “Grudge” gizli bir kod adı olduğu için, Shalett makalesinde Hava Kuvvetleri'nin çalışmasından ‘Uçan Daire Projesi' olarak söz etmiştir. Shalet'in makalesi halk arasında kullanılan “UFO” teriminin ilk kez yayımlandığı yer olmuştur.

Proje Grudge, yalnızca 8 ay sonra kapatıldı. Grudge ekibi verdikleri son raporda, #'ü “tanımlanamamış” olarak kayda geçen 273 UFO gözlemi listelenmişti. Hava Kuvvetleri'nin UFO'lara olan ilgisi 1950 yılında azaldı. Fakat bu uzun sürmeyecekti.

Sign Projesi

30 Aralık 1947'de, Hava Kuvvetleri Araştırma ve Geliştirme Bölümü Başkanı General L.C. Craigie, bir UFO çalışma grubu kurulmasını onaylamıştır. Kurulan bu yeni birime “SIGN PROJESİ” kod adı verilmesini istemiştir.

Sign Projesi çerçevesinde 147 rapor kaydedilmiştir fakat bunların yalnızca 20 tanesi açıklanabilmiştir. Gelen raporlardan oldukça etkilenen Sign Projesi yetkilileri, 1948 yılında, “Durum Tahmin Raporu” adı verilen gizli bir belge yayımlamıştır. Belge radikal yorumlar içermektedir: “Bazı UFO'lar gerçek birer araçtır ve kaynakları bu gezegen değildir.”

Hava Kuvvetleri Personel Şefi Hoyt S. Vanderberg, bu durum tahmin raporunu, “Elde edilen kanıtlar böyle şaşırtıcı bir sonucu destekleyecek nitelikte değil.”, diyerek geri çevirmiştir. Vanderberg'in raporu bu şekilde geri çevirmesi, Sign Projesi çalışanlarının morallerini bozmuştur; çalışanlar sadece rapor toplama ve hazırlama işlemleriyle uğraşmaya başlamış ve araştırmacı çalışmalara son vermişlerdir.

Twinkle Projesi

1949 yazında New Mexico'dan yapılan sayısız yeşil ateş topu gözlemi TWINKLE PROJESİ adında özel bir projenin geliştirilmesine yol açmıştır. Gözlemlerin benzerliği (pek çok kişi aynı tip cisim rapor etmiştir), raporların Los Alamos gibi hayli hassas bir nükleer üssün ve White Sands füze test bölgesinin yakınlarından gelmesi, bu ateş toplarının bir çeşit keşif aracı olabileceği endişesini doğurmuştur. Ateş topları yok olduğunda onlara gösterilen ilgili de azalmış ve sonunda, yapılan resmi bir açıklamayla cisimlerin bir tür renkli meteor olduğu gibi komik bir açıklama olayları örtbas etmek için söylenmiştir. 

Woodbridge Ufo Olayı!

MODERN ÇAĞ UFO OLAYLARI: Woodbridge Ufo Olayı!

Bu çok önemli olayın geçtiği Bölge

Askeri personel tarafından rapor edilen UFO olaylarının en çok sansasyon yaratanlarından biri olan Woodbridge olayı, 26-31 Aralık 1980'de, İngiltere'nin Suffolk şehrinde bulunan Amerikan Hava Kuvvetleri (USAF) Üssü ve hemen yakınındaki Kraliyet Hava Kuvvetleri (RAF) Woodbridge Üssü civarında, Rendlesham ormanında meydana gelmiştir.

Bentwaters 81. Taktik Üssü

Olaya bir çok askeri görevli tanık olmuş, üst düzey yetkililerin uzaylılarla iletişim kurdukları söylenmiş; olay başından sonuna kadar hem fotoğraflanmış hem de filme alınmıştır. Yine de olay hakkında en etkileyici kanıt, dönemin RAF Woodbridge Üssü Komutan Yardımcısı Yarbay Charles Halt tarafından yazılan rapordur. Halt'ın olay hakkındaki bu resmi raporu (altta) 13 Haziran 1981'de Savunma Bakanlığı'na sunulmuştur

Yarbay Charles Halt'un hazırladığı Resmi Rapor

Halt'ın resmi raporuna göre, 27 Aralık 1980 gecesi saat 01.00 civarında, Norfolk'taki RAF Wharton Üssü radarları Kuzey Denizi'nin üzerinde tanımlanamayan bir cismin uçtuğunu belirledi. Bu cisim Rendlesham Ormanı yakınlarında radar ekranlarından kayboldu. Aynı sıralarda, USAF Üssü'ndeki iki güvenlik devriyesi, RAF Woodbridge Üssü'nün arka kapısında "olağandışı ışıklar"gözlemlediler. Bunun bir uçak kazası olabileceğini düşünen devriyeler, kapıya giderek araştırma yapmak için izin istediler. Görev başındaki uçuş şefi gereken izni verdi ve üç devriyeyi olay yerine gönderdi. Devriyeler ormana yaklaştıklarında telsiz bağlantıları kesildi ve tuhaf ışıklar saçan bir cisim göründü. metalik görünümlü ve üçgen şeklindeki bu cisim yaklaşık 2 metre uzunluğundaydı. Tabanı 2-3 metre genişliğinde olan cisim, tüm ormanı beyaz bir ışıkla aydınlatıyordu. Tepesinden kırmızı alt tarafından ise mavi ışıklar çıkmaktaydı. Önce havada asılı durmaktaydı daha sonra alçalarak ayakları üstüne yere kondu.

Yere inen UFO'nun İllüstrasyonu

Devriyeler ona doğru yaklaşınca ağaçlara doğru bir manevra yaparak yükseldi ve gözden kayboldu. Cisim, bir saat kadar sonra üssün arka kapısı yakınlarında yeniden ortaya çıktı.

UFO'nun indiği yerden alınan toprak örnekleri ve aralarındaki çarpıcı fark

Ertesi gün yapılan araştırmalarda, UFO'nun gece durduğu yerde 1.5 inç derinliğinde ve 7 inç çapında üç tane çukur oluştuğu görüldü. Bir sonraki gece olay yerinde yapılan radyasyon ölçümleri, Beta/Gamma oranlarının bu üç çukurda ve çukurların oluşturduğu üçgenin merkez noktasında normalin çok üstünde en üst seviyeye çıktığını gösteriyordu. Bu ölçümlere göre, cismin bulunduğu yer normalden 25 kat daha fazla radyasyon taşımaktaydı. Olay yerinde geniş çaplı araştırma başlatıldı ve bazı toprak örnekleri incelenmek üzere toplandı. Fakat bu konuda yapılan araştırmaların analiz sonuçları hiçbir şekilde açıklanmadı.

Şahitler; Onlarca Resmi Yetkili

UFO'lar o gece geç saatlerde, RAF Woodbridge üssünün doğu kapısında tekrar ortaya çıktılar. Normalde tanınmayan ışıkların yerini belirlemek için kullanılan projektörler çalışmıyordu. Yarbay Halt askerlerine “Gidip bu işi çözelim”, dedi. Askerlere dürbünler, radyoaktivite ölçüm araçları, mikrokaset kayıt cihazları ve kameralar dağıtıldı. Halt ve ekibi doğu kapısına vardıklarında hareketlilik çoktan başlamıştı; ormandaki donuk ışığı görenler arasında Yarbay Halt da vardı. Halt, turuncu renkte bir küre'nin, sanki birileri tarafından idare ediliyorcasına, ağaçların arasına girip çıktığını gözlemledi

Halt, raporunda ikinci günkü gözlemleri şöyle anlatmaktadır: “Ağaçların arasında kırmızı, güneşe benzer bir ışık görülmekteydi. İlerleyen bu ışık bir noktadan sonra etrafa ışıldayan partiküller saçmaya başladı, ardından da beş ayrı beyaz cisme bölündü ve gözden kayboldu. Hemen ardından gökyüzünde üç tane yıldız benzeri büyük cisim görüldü. İkisi kuzeyde, biri güneyde olan bu cisimler hızla ve keskin açılar yaparak ilerliyor ve kırmızı, yeşil ve mavi ışıklar saçıyorlardı. Kuzeydeki iki cisim oval biçimliydi, fakat daha sonra tam daire haline gelerek 1 saat ya da daha fazla süre gökyüzünde kaldılar. Güneydeki cisim ise 2-3 saat boyunca gözlemlenebildi, arada bir aşağı doğru ışınlar gönderiyordu. Pek çok resmi kişi, aşağıda imzası bulunanlar da dahil olmak üzere, bu olaylara tanıklık etmiştir.”

Halt, bu UFO olayının büyük bir bölümünü küçük bir kasete kaydetmişti. Ertesi gün amirlerine olay hakkında detaylı bilgi verdi, fakat amirleri ona: “Bu İngiltere'nin meselesidir” diye cevap vererek onun daha fazla açıklama yapmasını engellediler. İlginçtir ki, Savunma Bakanlığı Halt'la konuşmak ve olay hakkında bilgi almak için hiçbir girişimde bulunmamış ve olay hakkındaki soruları yanıtlamaktan kaçınmıştır.

Olaya şahit olan Woodbridge üssündeki diğer görevliler, USAF güvenlik görevlisi Çavuş Larry Warren, Havacı John Burroughs ve Komutan vekili Çavuş Adrian Bustinza, sonradan verdikleri ifadelerde Halt'la hemen hemen aynı şeyleri anlatmışlar ve UFO gözlemini doğrulamışlardır. Bu görevliler, olay günü ormanda üçgen biçiminde ve ayakları üstünde duran bir cisim gördüklerini, bu cismin daha sonra havalanarak ormanın üzerinde asılı kaldığını rapor etmişlerdir.

General'in Dünya Dışı Varlıklarla Karşılaşması

Fakat o gün ormanda olanlar hakkında en ilginç açıklama USAF'ta çalışan güvenlik devriyesi Steve Roberts'ten gelmiştir. Roberts, söz konusu gün bir UFO'nun teknik arızası nedeniyle Rendlesham ormanına acil bir iniş yaptığını söylemiş, hatta üssün o zamanki komutanı General Gordon Williams ve UFO'dan süzülerek bir enerji hüzmesi içinde inen üç insanımsı varlık arasında bir temasa tanık olduğunu bildirmiştir.

Yıllar sonra zamanın Savunma Bakanı "Lord Norton Hill" bu olayın gerçek olduğunu açıkça itiraf etmiştir Diğer güvenlik devriyeleri de cismin yerden birkaç feet yükseklikte durduğunu ve saatlerce orada kaldığını rapor etmiştir. Bu sırada UFO mürettebatından 3 küçük insanımsı varlığın kumandan Williams ile iletişim kurduklarını da eklemişlerdir. Hava Kuvvetleri İstihbarat Servisinin sorularını yanıtlayan Wharton Hava Kuvvetleri Üssü'ndeki yetkililer aynı zamanda metalik bir yapısı olan uçan bir cismin o gün ormana indiğini de söylemişlerdir. Hemen yakındaki Bantwaters Hava Kuvvetleri Üssü'nün komutanı Albay Ted Conrad da UFO'nun indiğini onaylamış ve buna kendisinin de şahit olduğunu söylemiştir: “Üç ayağı üzerinde duran büyük bir cisimdi. Camları yoktu, kırmızı ve mavi ışıklarla kaplıydı. Kesinlikle bir zeka tarafından yönetildiği belliydi. Yaklaşık bir saat sonra inanılmaz bir süratle uçarak gitti. Üç ayağının izi yerde üçgen şeklinde bir iz bırakmıştı. Daha sonra yapılan inceleme sonucu izlerin radyoaktif olduğu kanıtını elde ettik.”

Yarbay Charles Halt tarafından İngiliz Savunma Bakanlığı'na yazılan Woodbridge olayı hakkındaki resmi rapor, Haziran 1983'te Amerikan Haber Alma Özgürlüğü yasasının yürürlüğe girmesi sayesinde yayınlanmış ve büyük sansasyon yaratmıştır. 4 ay sonra, News of The World dergisi söz konusu dökümanı kapaktan “UFO Suffolk'a Resmi Olarak İndi!” başlığıyla yayımlamıştır.

Resmi makamların sessizliği ve inkarları dolayısıyla, Rendlesham Ormanı'nda olanlar hakkında pek çok söylenti çıkmış ve pek çok yorum yapılmıştır. Ancak olay hakkında ne yorum yapılırsa yapılsın, hükümetler istekleri kadar bu olayı örtbas etmeye çalışsın, Woodbridge olayı her zaman için akıllarda resmi makamlarca onaylanmış bir UFO olayı ve insan-uzaylı teması olarak kalacaktır

Roswell'e Düşen UFO

Roswell'e Düşen UFO

New Mexico'nun, Roswell bölgesindeki kaza ve sonrasında meydana gelen gelişmeler...

2 Temmuz 1947: Roswell'de yaşayan bir çift, evlerinin yakınında UFO gördüklerini bildiriyorlar. Bölgedeki ilk işaret böylece verilmiş oluyor.

4 Temmuz 1947: Gece saat 23.30'da Roswell yakınlarında bir UFO yere çakılıyor. UFO'dan etrafa yayılan parçalar, William Mac Brazel adlı çiftçinin arazisinde bulunuyor. Aralarında "Fransisken Tarikatı"ndan rahiplerin de bulunduğu çok sayıda tanık, UFO'nun yere düşerken çizdiği rotayı gözlemlediklerini bildiriyorlar.

5 Temmuz 1947: Askeri yetkililer bölgeyi ziyaretçilere kapatıp uzay cismine ve içinde bulunan mürettebata el koyuyorlar. Aynı gün, çiftçi Mac Brazel, arazisinde aynı cisme ait gözden kaçmış kalıntıların da olduğunu fark ediyor.

6 Temmuz 1947: Cisimle ilgili kontrol çalışmaları devam ederken, Mac Brazel bulduğu diğer kalıntıları da alıp Roswell şehrine gidiyor. Bu arada şehir halkı UFO kazası ile ilgili bir şeyler duymuştur.

7 Temmuz 1947: Roswell şehri güvenlik yetkilileri, Mac Brazel'ın getirdiği parçaları teslim alıyorlar.

8 Temmuz 1947: Bir basın mensubu, Mac Brazel'in yetkililere teslim ettiği parçalarla ilgili haberi, gazetesinde yayınlıyor. UFO meselesi henüz askeri bir sır durumunda değildir. Aynı gün askeri yetkililer, gazetede çıkan haberi yalanlıyor ve buluntuların kaza yapan bir UFO'ya değil, sadece bir meteoroloji balonuna ait olduğu iddiasını ortaya atıyorlar.

Sonrasıysa dinlemeye ve tanıklık etmeye alıştığımız türden bir senaryo ile gelişti. Yani diğer UFO olaylarındaki gibi, Amerikan Hükümeti UFO gerçeğini halktan ve basından gizleme kararındaydı. Cesetlerle birlikte UFO'dan geriye kalanlar bir hava üssüne taşındı. Dünya Dışı Varlığı tanımanın ve fizik özelliklerini dünyalılarla kıyaslamanın en basit yolu ise, otopsi yapılmasıydı. Gizli bir şekilde otopsi gerçekleştirildi ve otopsi çalışmaları filme alındı.

Orduda görevli kameraman Jack Barnett yıllar sonra tüm çevreleri ayağa kaldıran otopsiyi filme aldığını açıkladı. 90 dakikadan biraz daha fazla süren bu filmde, belki de dünyanın en büyük sırrı gizliydi... Film yıllar boyunca hükümet tarafından açığa çıkarılmadı. Ancak bazı iddialara göre, Başkan Truman da otopsi salonundaki tanıklardan biriydi...

Günümüze gelindiğinde, filmin dünya insanıyla tanışmasını sağlayan İngiliz gazeteci ve televizyon program yapımcısı Ray Santilli'nin iddialarına göre, kameraman Barnett, filmin bir kopyasını çıkartmayı başarmıştı.

1993 yılında Santilli, büyük şirketler adına çalışan Barnett'i, Elvis Presley hakkında belgesel bir film yapmak amacıyla ziyaret etti. Oysa artık 82 yaşında olan eski kameraman Barnett yıllar önce Amerikan Hava Kuvvetleri'nden çaldığı bu değerli kanıtı daha fazla saklayamayacağım ve bu gerçeğin dünya insanıyla paylaşılması gerektiğini söylüyordu.

Barnett'in ne denli misyoner ruhu taşıdığı bilinmez, bol sıfırlı bir çek karşılığında sattı filmi Santilli'ye... Bundan sonra da dünya basınını ayağa kaldıran uzaylı varlık otopsisi yavaşça dışarıya sızmaya başladı.

Film önce BBC aracılığıyla dünyaya tanıtıldı. Başlangıçta sadece araştırmacılara ve bilim adamlarına ayrıcalık gösterilirken kısa sürede otopsi masasında yatan uzaylı cesedi Avrupa'da ve gezegenimizin diğer bölgelerinde en çok satan dergi kapaklarında görülmeye başlandı. Karşı çıkanlar, destekleyenler, UFO araştırmacıları, doktorlar ve sadece meraklılar bile türlü fikirleri öne sürüyorlardı artık...

Acaba çağdaş dünya insanı ilk defa bu film aracılığıyla mı bir uzaylı varlığın neye benzediğini görme şansını yakalıyordu? Yıllardır beklenen gerçek kanıt ayağımıza gelmişti ve iddialar doğrulanacak gibi görünüyordu...

Oysa ülkelere ve dönemlere yayılmış biçimde, kaçırılmalara, yakın karşılaşmalara tanık olanların bildirdikleri de vardı. Ve bu birinci elden tanıklıklardan uzaylıların beden yapılarıyla ilgili genel bir şablon çıkartmak mümkündü. Ortak noktalar tam 20 maddede sıralanıyordu. Roswell cesedini incelemeden önce herkesçe bilinen uzaylıların neye benzediğini hatırlamakta yarar var:

UZAYLILAR'IN TESPİT EDİLEBİLEN ORTAK FİZİKSEL ÖZELLİKLERİ

1. Varlıkların boyu genellikle l ila 1.50 m arasında değişiyor. En uzun olanları ise 2 metre civarında.
2. Baş, insan görünümü taşısa da bedene kıyasla çok büyük kalıyor.
3. Gözler büyük ve çukura kaçmış, birbirlerinden ayrı, ya da normal insan gözünden çok daha geniş. Uzak doğulu izlenimi verircesine çekik.
4. Kulak benzeri işitme organlarına ya da başın iki yanında yer alabilecek çıkıntılara sahip değiller.
5. Burun göze çarpmayacak kadar belirsiz.
6. Ağız düz bir çizgi veya yarık biçiminde. Yok olan kulaklar gibi işlevini yitiren ağız da beslenme ya da ses yoluyla iletişim, konuşma amacıyla kullanılmıyormuşçasına silikleşmiş.
7. Boyun dikkati çekecek kadar ince.


8. Saçlar... Kimi tanıklara göre uzaylıların saçları yok. Bazı tanıklarsa başın tepe bölgesinde hafifçe renkli bir leke gördüklerini söylüyorlar. Bedenin hiç bir bölgesinde tüye rastlanmıyor.
9. Gövdenin tümü zayıf ve küçük olarak tanımlanıyor. Olayların çoğunda gövde bir tür giysi ya da üniforma ile örtülmüş durumda. Karında göbek deliğine rastlanmıyor.
10. Kollar son derece ince ve uzun. Hatta bazen dizlere kadar iniyor.
11. Eller, dört parmaklı. Baş parmak yok. İki parmak diğerlerinden daha uzun. Bazı gözlemciler tırnaklardan söz ederken, başkaları tırnak görmediklerini belirtiyorlar.
12. El ve ayaklan tanımlayacak genel özellikler yok.
13. Cilt rengi tanıkların gözlemlerine göre bej, güneş yanığı, kahverengi ya da gri pembe olarak değişebiliyor. Bazı gözlemlerde ise; loş ışıklar altında maviye kaçan gri ten renginden söz ediliyor.
14. Uzaylıların diş yapısı hakkında hiç bir şey bilinmiyor.
15. Üreme organları ise hala sır niteliğinde. Bazı tanıklar, ne kadın ne de erkek üreme organına sahip olmadıklarını söylüyor. Klonlama ya da dünyada henüz bilinmeyen farklı yöntemlerle üredikleri düşünülebilir.
16. Kimi olaylarda dünya dışı varlıklar sanki aynı kalıptan yapılmışçasına birbirinin eşi, benzer görüntüler ve biyolojik özellikler taşıyorlar.
17. Beyin kapasiteleri bilinmiyor.
18. Kan... Bedenlerinde bir sıvı var ama bildiğimiz kana benzemiyor.
19. Beslenme... Katı ve sıvı besin ürünlerini tanımıyorlar. Ele geçen UFOların hiç birinde gıda maddesine rastlanmadı. Sindirim sistemi ve rektal bölgeye sahip değiller.
20. Söz konusu özellikler taşıyan dünya dışı varlıklara genelde insansı ya da hümonoid adı veriliyor. Ancak hangi güneş sisteminden geldikleri hala bilinmiyor. Bizim güneş sistemimizin farklı bir bölgesine ait olup olmadıkları hakkında da bilgimiz yok.

Evet, bu genel bilgilerden sonra Roswell otopsisi hakkında bazı yorumlarda bulunmak mümkün. Basına yansıyan "Otopsi Filmi"gerçek miydi?

Ayrıntılarını seçmekte zorlandığımız ameliyat salonunun orta yerinde, otopsi masasında yatan cesedin boyu 1.40 civarında. Baş normal insan başının neredeyse iki katı kadar gelişmiş. Gözler tıpkı bilim kurgu filmlerinde gördüğümüz uzaylılarınki gibi kocaman, parlak ve siyah.

Ne başta, ne de bedenin diğer bölümlerinde tek bir tüye bile rastlanmıyor. Buna kaşlar ve kirpikler de dahil. El ve ayak parmaklarının sayısı ise altı. Karın hamile izlenimini verircesine şiş, oysa yapılan araştırmada varlığın içinde gelişmekte olan bir canlıya da rastlanmıyor. Dahası uzaylının cinsiyetini kestirmek de mümkün değil. Erkek ya da dişi olduğunu gösterir üreme organları bulunmuyor çünkü.

Buraya kadar Roswell yaratığının dış görüntüsü 20 maddelik listeyle kıyaslandığında benzer özellikler taşıyor... Ancak sıklıkla vurgulanan zayıf uzaylılar kavramından uzak olduğunu görüyoruz. Çünkü Roswell varlığı oldukça kilolu, yağlı, hatta gelişmiş kasları olan bir bedene sahip. Boyu tanıklıklarda söylendiği gibi kısa, ama bu kadar kısa boyda gelişmiş kas yapısı inandırıcı olamıyor...

Sonra izole edici beyaz giysilere bürünmüş doktorlar, alışılmış bir beceriyle cesedi parçalamaya başlıyorlar. Bisturi (görebildiğimiz kadarıyla) önce göğüs ve karın boşluğunu iki yana açıyor... Bedenden dışarı çıkartılan organlar, siyah beyaz ve titrek kamerayla çekilmiş, filmde dikkatimizi dağıtıyor.

Gerçek mi, yoksa dünyayla alay etmek amacıyla hazırlanmış bir kurgu mu karar veremiyorsunuz. Biraz daha dikkatle bakınca ya da göz ilk sahnelerin heyecanını atınca, bu ölü uzaylının pek de o kadar uzaylı olamayacağını düşünmeye başlıyorsunuz. Ekrandaki görüntü, bir uzaylının bedeninden çok, bir mankene benzemeye başlıyor...

Otopsi uzmanları ve işi iyi bilen patologlar filmi tekrar tekrar incelediklerinde filmin düzmece olma ihtimali üzerinde duruyorlar. Onlara göre dünya dışı bir varlık, iç organları ele alınmadan önce dış yapısıyla incelenmeli. Oysa otopside varlık incelenmiyor, adeta parçalanıyor. Doktorlar sanki cesedi önceden çok iyi tanıyorlarmış gibi hareket edip bedeni açmaya başlıyorlar.



^{Roswell Otopsisi'nden bir görüntü}

Başın büyüklüğüne göre ise kafatasından çıkartılan beyin çok küçük kalıyor. Bu durumda beyinin de uygun büyüklükte olması gerekir. Bu otopsi gerçek patologlar tarafından değil, cerrahlar tarafından yapılmış. Oysa Amerikan Hava Kuvvetleri USAF'ın dünyayı sarsacak bu olay için en iyi patologları çağırması gerekirdi. Neden sıradan cerrahlarla yetindiği düşündürücü.

Otopsi şartları da inandırıcı olamıyor. Çünkü gerçek bir ölüm sonrası incelemede varlığın ağzı açılıp bakılmalıydı, bu yapılmıyor. Ölü olduğu kabul edilen varlığın her iki eli de aynı biçimde duruyor ve parmaklan yukarı doğru açılmış. Böyle bir rastlantı kabul edilemez, ölüm sonrasında eller birbirinin kopyasıymış gibi görüntü alamaz.

Evet... Film sayısız uzman tarafından incelendi. Bu arada Kodak firmasıyla bağlantı kuruldu ve Kodak söz konusu filmin 1927, 1947 ya da 1967 yıllarından birinde üretilmiş olduğu raporunu verdi. En azından uydurma da olsa, sahneler demek ki geçmişte üretilmiş bir filme alınmıştı.

Dünya basını uzaysal otopsi tartışmaları yaparken, bu garip senaryoya, ünlü yönetmen Steven Spielberg ve 1947 kazasıyla ilgili çekeceği yeni filmi de girdi. Spielberg, Hollywood yönetmenlerinin belki de en Ufolojik olanıydı... "Üçüncü Türden Yakın Karşılaşmalar" ve "E.T." gibi unutulmaz başyapıtlarına, bir sonuncusunu ekleyerek unutulmaz bir üçleme yapmak istiyordu.

Büyük olasılıkla çekeceği son filmin adı da, "Majestic" ya da "Proje X" olacaktı. "Majestic 12", o yıllarda Başkan Truman'ın UFO olaylarını araştırmak amacıyla kurduğu örgütün adıydı. Bilim ve sanat çevreleri, Spielberg'in yeni filminde gerçek belgesel görüntülerle kendi çekeceği sahneleri birarada kullanacağını konuşur olmuştu... Acaba bu görüntüler Spielberg'in yeni filmi için özenle çekip dikkatle saklayamadığı sahnelerden mi ibaretti?...

Tüm bu sorular UFO çevrelerini kuşkuya düşürürken, yapımcı Ray Santilli'nin temsilcisi Chris Carey ismi kulağa gelmeye başladı. Chris Carey özellikle bilim kurgu filmlerinde kullanılan uzayla ilgili tüm nesnelerin ve uzaylı varlıkların kopyalarını üretmekteki başarısıyla tanınan bir uzmandı. Lasteksten yapılan figürler, usta ışıkçılar ve özel efektler sayesinde inanılmaz derecede gerçek görüntüsünü verebiliyordu...

Olaylar gittikçe dağılırken, parçalanan uzaylı cesedinin ne olduğu ise, gizemini koruyordu... Adli tabipler incelemelerini ancak televizyon ekranından yapabildiler. Ve sonuç bugün bile şüpheli... Bir gurup araştırmacı uzaylı varlığın gerçekliğini savunurken, geri kalanlarsa Amerikan Hükümeti'nin UFO gerçeğini küçültmek, alaya almak ve UFO araştırmacılarını halkın gözünde değersiz kılmak amacıyla bu sahteciliğe girdiklerini iddia ediyorlar.

Amerikan Hava Kuvvetleri 1947 kazasını önce kabullendi, daha sonra ise ellerindeki parçaların bir meteoroloji balonuna ait olduğunu ileri sürdü. Bu ani karar değişikliği huzursuzluk vericiydi. Kaza sonucu parçalanan uzay cismine UFO ya da Uçandaire adı verilse de, Roswell olayında parçalanan cisim üçgen biçimindeydi, yani tıpkı Kenneth Arnold'un gözleminde karşılaştığı üçgen biçimli uçan cisimler filosu gibi. Kimi tanıklarsa, parçalanan UFO'dan çıkan varlıkların yaşadıklarını söylediler...

Siyah beyaz görüntülerinden tanıdığımız ölü uzaylı büyük bir ihtimalle lasteks bebek olabilir. Ama yine de, bir varlığın kopyasını yapabilmek için, mutlaka gerçeğine bakılması gerektiği unutulmamalıdır... Model olmadan kopyası çıkartılamaz... Bu konuyu tek bir cümleyle, belki de en güzel şöyle toparlayabiliriz: Olay gerçek, ancak ekranlara yansıyan görüntüler sahte...

Roswell Olayı Resmi Açıklamaları!!

Roswell Olayı Resmi Açıklamaları!!

ÖRTBAS DEVAM EDİYOR!...

Hava Kuvvetleri Roswell Bildirisi -1994

Hava Kuvvetleri, Temsilciler Meclisi Üyesi Steven Schiff'e ve başlattığı araştırmaya bir cevap olarak, 1994 yılında Roswell olayıyla ilgili bir açıklama yapmak zorunda kalmıştır. Hava Kuvvetleri tarafından açıklanan raporda şöyle denilmektedir:

“Hava Kuvvetleri yaptığı araştırmada, Roswell Olayının bir UFO olayı olduğu yönünde hiçbir bilgiye rastlamamıştır. Eldeki tüm resmi belgeler, her ne kadar doğrudan Roswell'le ilgili değilse de, Brazel çiftliğinden kaldırılan enkazın büyük olasılıkla Mogul Projesi balonlarından birine ait olduğunu göstermektedir. Görünüşe göre o dönemde gazetelerde de yer alan, enkazın bir meteoroloji balonuna ait olduğu açıklaması, radar hedeflerinde Mogul balonlarıyla normal meteoroloji balonları arasında görünüş açısından bir fark olmamasından kaynaklanmaktadır. Aynı şekilde döneme ait resmi kayıtlarda, konuyla ilgili gizli bir askeri operasyon ya da güvenlik aktivitesi yürütüldüğüne dair hiçbir işaret bulunmamaktadır… Hava Kuvvetleri kayıtları incelenmiş, fakat Hava Kuvvetleri'nin bir “uzaylı” bedeni ele geçirdiği ya da bir örtbas operasyonu yürüttüğü yolunda en ufak bir kanıt bile bulunmamıştır.”

GAO Roswell raporu

ABD Genel Muhasebe Ofisi (GAO) tarafından, Temsilciler Meclisi Üyesi Steven Schiff'in talebi üzerine hazırlanan “Roswell, New Mexico Yakınlarındaki 1947 Kazası ile İlgili Kayıtların Araştırma Sonuçları” başlıklı rapor Temmuz 1995'te yayımlanmıştır. Raporda, GAO konu hakkında yaptığı araştırmayı özetlemekte ve bu araştırma sonucu su yüzüne çıkardığı birtakım belgeleri kamuoyuna sunmaktadır.

509. Bomba Grubu'nun Roswell Üssü'nde bulunan tarihçesinde, Danışma Ofisi'nin söz konusu ay boyunca, 509. Bomba Grubu'nun himayesinde olduğu rapor edilen ‘uçan daire' hakkındaki soruları cevaplamakla meşgul olduğu açıkça belirtilmektedir.

GAO, raporunda Roswell'de olanlar hakkındaki spekülasyonlara fazla yer vermemiş, ve döneme ait Roswell Ordu Hava Üssü (RAAF) kayıtlarının anlaşılmaz bir şekilde yok edildiğini bildirmiştir. Bu kayıtlar Mart 1945-Aralık 1949 dönemi RAAF idari kayıtlarını ve Ekim 1946-Aralık 1949 döneminde RAAF'tan gönderilen mesajları kapsamaktadır. 

GAO'nun raporunu açıklamak için bir basın toplantısı yapan Temsilci Schiff de GAO'nun bulgularının Roswell hakkındaki tartışmaların sonuçlanmasını sağlamayacağını söylemektedir. Schiff, CNN TV programcısı Larry King'le yaptığı röportajda şöyle demiştir: “Olaydan 50 yıl sonra bile, herkesi tatmin edecek bir açıklama yapmak için yeterli kanıt bulunmamaktadır. Bence tartışmalar devam edecek ve GAO raporu sadece tartışmaları daha da alevlendirecek.”

YENİ BİR ÖRTBAS!!

Roswell Raporu: Dava Kapandı -1997

1994 yılında yayınlanan Roswell hakkındaki ilk Hava Kuvvetleri raporunda, çiftçi Mac Brazel tarafından bulunan enkazın Hava Kuvvetleri tarafından yürütülen MOGUL kod adlı bir araştırma projesi kapsamında uçuş yapan bir balona ait olduğu söylenmekteydi. Bu rapor nihai gibi görünse de, Hava Kuvvetleri, 1947'de New Mexico'daki ikinci enkaz alanında bulunan uzaylı bedenleriyle ilgili iddiaları yanıtlayan yeni bir rapor hazırlama gereği duymuştur

Yeni raporun şu noktalar üzerinde durulmuştur:

1. Uzaylı bedenleri gördüğünü bildiren tanıklar genel anlamda doğruyu söylemektedirler;
2. Fakat, bu tanıklar gözlemedikleri olayların meydana geldiği tarih ve olayların detayları konusunda ciddi ölçüde yanılmaktadırlar. Tanıklar, geçmişte farklı zamanlarda meydana gelen birkaç olayı tek bir olay gibi algılamaktadırlar ve bu olaylardan her biri olağan Hava Kuvvetleri aktiviteleridir.
3. Hava Kuvvetleri, gözlemlenen bedenlerin aslında bilimsel ve mühendislikle ilgili deneylerde kullanılan ve balonlarla yukarılara taşınan antromorfojik test mankenleri olduğunu iddia etmektedir.
4. Bazı tanıkların ifadelerini aydınlatabilmek için bunlar dışında Mogul balonu açıklamasına da ihtiyaç duyulmuştur; bu yüzden Hava Kuvvetleri yeni raporunda, Roswell olayıyla ilgili ifadelerin hem bir Mogul balonunun, hem de cansız mankenler taşıyan bir balonunun gözlemlenmesi sonucu oluştuğunu ve tanıkların bu iki olayı tek bir olay gibi yorumladıklarını söylemektedir.

Washington Kuzey Cascade

Washington Kuzey Cascade

Cascade Dağları...

Bu sunuyu Bellingham'da Scot Ranney'den edindik. 2007 Temmuz başında dağ keçisi sayımında görevli iken çekilmiş fotoğrafları inceliyordu. Aşağıda Scot'un raporu yer almaktadır; "20. Ana cadde boyunca yer alan Mt. Rainer ya da Kuzey Cascade' de bulunan Cascade Dağlarında 2007 Temmuz başında dağ keçisi sayımı yapan arkadaşımın çektiği fotoğrafları gözden geçiriyordum. İçinde UFO'nun olmadığı başka resimler de var bence bu UFO resim çekildiği sırada gökyüzünden geçiyordu.

Bunun ne olduğunu kim bilebilir, fakat ben bu resmi yine de tam çözünürlükte (1.4 mb) bu emaile ekledim. Zirvelerin arasında bulunan objeye odaklandım ve resmi genişlettim, kontrastı arttırdım ve görüntüyü keskinleştirdim. Geri kalan kısım tamamen orijinal objedir. Bence bu nesne kesinlikle tipik bir UFO' ya benziyor. Cismi yapısı, çok net gözükmekte"